Dit is het werk dat ik maakte voor het afsluiten van mijn bachelor Fine Art and Design in Education aan de HKU.
Het werk bestaat uit een video en installatie waarin er gespeeld wordt met schaal. Als je de donkere ruimte binnenloopt wordt je door een bomenlaan naar een video geleid die aan het einde in het klein op papier wordt geprojecteerd. In de video teken ik met een enorm potlood. Als een poppetje ben ik daar voor mezelf een eigen werkelijkheid aan het creëren. Iets waarin ikzelf kan ontsnappen en waar jij door de verlenging van de bomenlaan ook tijdelijk in kan stappen. Doordat de bomen richting de video steeds kleiner worden, word jij als bezoeker in verhouding steeds groter.

Door mezelf de beperking te geven van met een enorm potlood te tekenen, kreeg ik dezelfde behendigheid als een kind dat met een potlood leert om te gaan. Daardoor kon ik mijn perfectionisme loslaten en terug gaan naar de simpele vormen die ik tekende als kind. Waarschijnlijk herken je ze wel: het huisje met een schoorsteen, daarnaast een boom en in de hoek een zonnetje.

Van bezoekers kreeg is wisselende reacties, van kinderen die verwonderd waren over dat ze even groot waren als een boom of in stilte tussen de voorste boompjes ineengedoken de video keken, tot volwassenen die terug dachten aan hoe ze in hun jeugd voor de televisie lagen of zelf tekeningen maakten.

Voor mezelf was het maken van dit werk een bevrijdende ervaring die een mooie afsluiting vormt van mijn studietijd en een bruggetje slaat richting volgende projecten.